Het Protocol legt voor het eerst in de geschiedenis concrete, bindende reductiedoelstellingen vast, en dit voor alle 'Parties', of ondertekenende naties.

Tussen 2008 en 2012 zullen de "Parties" samen 5% emissiereductie realiseren tegen 2012 tov referentiejaar 1990.

Het Protocol werkt wel een handhavingssysteem (met rapportering en sancties) uit, en richt een wereldwijde markt voor emissirechten op.

Een tweede Verbintenisperiode zal volgen, die 2013-2020 beslaat en beter gekend in als het Doha-Amendement.

Europees werd het Protocol in 2002 vertaald naar een emissiedoelstelling van -8% tegen 2012 tov referentiejaar 1990

De doelstelling van België werd in 2002 bijgesteld tot een emissiereductie van -7,5% tegen 2012 ten opzichte van het referentiejaar 1990.

Om aan de reductiedoelstelling van 7,5% tegen 2012 tov referentiejaar 1990 te voldoen heeft België de lasten als volgt verdeeld in het Samenwerkingsakkoord van 2004:

Het Kyoto Protocol eist van landen dat zij beschikken over een nationaal systeem om de uitstoot van broeikasgassen te ramen.

Het Protocol bevat meer details over de verplichting van de landen om de uitstoot van broeikasgassen te meten, te registreren en te rapporteren en om nationale energie- en klimaatplannen op te stellen en te publiceren. Het Protocol garandeert ook dat deze informatie onafhankelijk zal worden gecontroleerd.

Ook België, als ondertekenend land, aanvaardt deze verplichtingen.

Verschillende methodologieën om emissies te meten kunnen verschillende gevolgen hebben voor de beleidsvorming. Een belangrijke vraag is of emissies moeten worden gemeten op basis van "productie" ("Production-based Carbon Accounting" of PCBA) of op basis van "consumptie" ("Consumption-based Carbon Accounting" of CBCA). Een voorbeeld: hoe moeten we de BKG-uitstoot bij de productie (en productie alleen, niet het gebruik) van uw smartphone verantwoorden? Bij "productiegebaseerde" boekhouding worden die emissies opgenomen in de inventaris van het land waar uw smartphone is geproduceerd. Bij "verbruiksboekhouding" worden die emissies opgenomen in de inventaris van uw land, waar uw smartphone wordt gekocht.

Verschillende methoden zullen bijvoorbeeld gevolgen hebben voor de vraag hoe landen verantwoordelijk worden gehouden voor hoeveel emissies.